کانون فرهنگی,پایگاه مقاومت,مسجد جامع عتیق

*پروردگارا پیمانه شکیبایی و استقامت را بر ما بریز و قدم های ما را ثابت دار و ما را بر جمعیت کافران پیروز بگردان. سوره بقره آیه ۲۵۰

صبر نوعی از مسئله ای است که در قرآن بیان شده صبر یکی از مشکلات جامعه بشری بود و می باشد و تعبیر قرآن تعبیر عمیقی است.

خداوند به ما یاد می دهد که صبر را از او بخواهیم و انسان از خدا می خواهد تا ذهن و روان او را از هر چیزی خالی کند تا بتواند به مقام صبر نائل گردد انسان اگر بخواهد در طول حیات خود اهل صبر شود باید ذهن را از هر چیزی خالی کند یکی از حب به پیروزی است و دیگر تخلیه ذهن از مسائل مادی و دنیوی است چرا که مادامی که ذهن انسان درگیر این لذات است به این مقام نمی رسد برای صبر اول خالی شدن ذهن است ۲-استقامت در وادی صبر ۳-یاری خواستن و مدد جستن از خداوند

*پروردگارا رحمت و دانش تو بر هر چیزی احاطه دار و کسانی را که توبه کرد و راه تو را دنبال کردند ببخش و آن ها را از عذاب آتش نگهدار. غافر/۷

خداوند در این آیه دعا را از زبان ملائکه نقل می کنند که فرشتگان سه نکته را بیان می کند: ۱-خداوند دارای رحمت واسع و علم است در این عبارت آوردن کلمه علم بعد از رحمت دارای نکته ظریفی می باشد چرا که کسانی که رحم دارند اگر به واقعیت علم نداشته باشند رحمانیتشان به ضرر خودشان تمام می شود. لذا علم در همه امور مهم است ۲-فرشتگان از خداوند می خواهند که توبه کنندگان را ببخشند همان هایی که راه خداوند را ادامه دادند. و بحث مهم این است که ملائکه می دانند که انسان خطا کار است ولی راه توبه باز است و خداوند پذیرنده توبه است و توبه علامت طغیانگر نبودن گناهکار است. ۳-توبه کسانی درست است که بعد از بازگشت و پشیمانی از گناه به راه خدا در آید و دوباره به راه خدا نروند.

در نتیجه این عبارت شریف از زبان ملائکه یعنی اقرار به عظمت پروردگار، اقرار به خطاکار بودن انسان و اعلام راه بازگشت است.

***پروردگارا هر خیر و نیکی بر من فرستی من به آن نیازمندم. قصص /۲۴ آیه اشاره دارد به محتاج بودن انسان به هر خیری که خداوند به او می دهد و این بدان معناست که انسان بداند آنچه را که نیاز دارد به تنهایی نمی تواند به دست آورد بلکه در تأمین نیاز مادی و معنوی محتاج درگاه الهی است و دیگر اینکه این آیه اشاره دارد به ماجرای سیراب کردن گوسفندان دختران شعیب(ع) توسط موسی(ع) که با توجه به تفاسیر بیان این دعا از زبان حضرت موسی(ع) بعد از اتفاق افتادن آن ماجرا در واقع نیاز و حاجت موسی(ع) به امر ازدواج بوده و موسی (ع) از خداوند همسری را طلب می کند و نسبت به این درخواست محتاج است گویی می گوید که در امر ازدواج نمی تواند به تنهایی در این کار موفق شود و لذا کار را تماما به خدا وا می گذارد. و انسان باید بفهمد که نمی تواند به تنهایی از عهده همه امور برآید و باید کار را به خداوند واگذارند که ازدواج هم یکی از آن اموری است که نکات پنهانی دارد و انسان با قدرت عقلی نمی تواند به این نکات دسترسی پیدا کند.

عبدالله ابن یحیی از دوستان امام علی(ع) خدمت ایشان رسید و بدون گفتن بسم الله بر تختی نشست ناگهان بر زمین افتاد و سرش شکست امام دستور داد آبی آوردند و خونش را شست و دست مبارک را بر آن کشید و فوراً بهبود یافت و سپس فرمود خدا را سپاس که شیعیان ما را در همین دنیا در برابر گناهانشان عقوبت می کند (البرهان ۱۰۵/۱)

الله اصل آن «اله» به معنای معبود بوده و با ورود «ال» اسم مخصوص خدای سبحان شده است.

رحمان یعنی کسی که دارای رحمت گسترده باشد. رحیم، به معنای کسی که دارای رحمتی جاودانه باشد.

اهمیت بسم الله الرحمن الرحیم در تفاسیر:

رسول خدا(ص): هر کار مهمی که بدون بسم الله آغاز شود نا تمام است. (البرهان ۱۰۵/۱)

امام صادق(ع): خدا هیچ کتابی را از آسمان نازل نفرمود مگر اینکه آغاز آن با بسم الله الرحمن الرحیم باشد. (نور الثقلین۶/۱)

امام محمد باقر(ع) بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم نزدیکتر است از مردمک چشم به سیاهی آن. (همان) (۸/۱)

حرف باء در اول بسم الله برای ابتدا و آغاز نمودن آمده و به معنای آغاز می کنم به نام خدا... می باشد (المیزان ۱۵/۱)

امام رضا (ع) فرمود: بسم الله یعنی نشان بندگی خدا را به خود می نهیم (نور ۲۱/۱) آغاز کارها به نام خدا در واقع نوعی جهت دهی توحیدی به اعمال است. به همین دلیل مارک و علامت خدایی بودن خود او و در مسیر تکامل قرار می گیرد و این صاحب آن عمل است که باید مراقب خروجش از جاده دین و در نتیجه محروم شدن از چتر حمایتی رحمت الهی باشد. «الله» اسم مخصوص خدا، ودر بردارنده ذات و تمام صفات زیبایی اوست.

ان ربک یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر انه کان بعباده خبیرا بصیرا. همانا پروردگارت برای هر کس بخواهد، روزی را گشاده یا تنگ می سازد، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بیناست. (اسراء، ۳۰)

در قرآن به طور گسترده درباره ی رزق و روزی، بحث شده است برخی از نکات آن آیات عبارت است از:

الف: رزق هر جنبده ای بر عهده خداست. «ما من دابه فی الارض الا علی الله رزقها» (هود، ۶)

ب:سرچشمه روزی، در آسمان است «و فی السماء رزقکم» (ذاریات، ۲۲)

ج: اگر همه مردم رزق گسترده داشته باشند،  فساد گسترش می یابد «و لو بسط الله الرزق لعباده لبغوا فی الارض» (شوری، ۲۷)

د:مردم باید تلاش کنند و به دنبال رزق بروند «فابتغوا عندالله الرزق» (عنکبوت، ۱۷)

ه:تقوا از عوامل گشایش و موجب توسعه در رزق است. «و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب»

(طلاق، ۲)

سردار شهید حاج شیر علی سلطانی

وسط حیاط مسجد مقداری خاک ریخته شده بود و در کتابخانه باز، نگاهی به داخل کتابخانه انداختم، حاج شیر علی گودالی حفر کرده بود و اصلاً متوجه من نبود.

-سلام حاجی خسته نباشی

-سلام علیکم و رحمه الله

گودال درست شبیه یک قبر بود، حتی لبه و لحد هم داشت، حاجی سر زانوهایش را تکاند و بیرون آمد، بهت زده گفتم: پناه بر خدا این مال کیه؟! لبخندی زد و گفت:

-پناه بر خدا نداره مؤمن! قبر حقیر فقیر، شیر علی سلطانی

خیلی سعی کردم تعجبم را از او پنهان کنم، با ترس و دلهره توی قبر نگاه کردم. خیلی کوچکتر از قد رشید او به نظر می رسید! وقتی حاجی شهید شد، پیکر بی سرش را همان جا دفن کردند و شگفتا که آن قبر برای پیکرش اصلا کوچک نبود.

تولد: ۴/۱/۱۳۲۷ شیراز

سمت: مسئول تبلیغ لشکر ۱۹ فجر

شهادت ۲/۱/۱۳۶۱ شوش، عملیات فتح المبین.