تعبیری که شهید دستغیب در مورد امام (س) به کار میبرد
بهاءالدین دستغیب، یکی از فرزندان ایشان نیز میگوید: «آقا این قدر آمادگی داشتند که هر وقت امام دستور بفرمایند، به صف مقدم بروند. ایشان و دوستان و ارادتمندانشان واقعا از جبهه پشتیبانی میکردند. آقا واقعا خالصاً لوجهالله بود، یعنی دقیقا ذوب در ولایت بود. چه انقلاب پیروز میشد، چه نمیشد، ایشان تابع محض امام بود. ایشان تعبیر بسیار زیبایی از امام دارد. در روایتهای عرفانی ماست که: «قلب المومن، عرش الله». ایشان میگفت یکی از تعبیرات مؤمن، امام است. همیشه هم موقع بردن نام امام میگفت: «امام امت، اطالالله عمره».
تعبیر دیگر ایشان این بود که حضرت امام اسفار مجسم ملاصدراست. سیر الیالحق، راهی الیالله بودن، فنای لله بودن، این مسائل عمیق را ما واقعا درک نمیکردیم. تفسیر حمد امام از تلویزیون پخش میشد. یک روز به ایشان گفتیم اینهایی را که امام میگویند ما نمیفهمیم. ایشان لبخندی زد و گفت: «تو که هیچ، خیلی از بزرگان هم نمیفهمند. خیلیها که ادعای درس خواندگی و عالم بودن هم دارند، متوجه نمیشوند».
شهید دستغیب از سال 42 احساس کرد که در زمینه سیاسی مقتدای خود را پیدا کرده است. همانطور که عرض کردم، تفسیر امام را همه کس نمیفهمید، اما ایشان میآمد مینشست و تا انتهای آن را تماشا میکرد. قبل از انقلاب ما تلویزیون نداشتیم. بعد از انقلاب یکی از دوستان آقا تلویزیون خرید و برای ایشان آورد. تفسیر سوره حمد امام وقتی از تلویزیون پخش شد، آقا گفتند یک بار امام در نجف این صحبتها را کردند و ایشان را تکفیر کردند.