تقید به خواندن نماز اول وقت
«شهيد بزرگوار حضرت آيت‌الله دستغيب به خواندن نماز اول وقت بسیار مقید بود. حتي در مسافرت‌ها و ساليان دراز كه خدمت آن بزرگوار بودم به ندرت به ياد دارم كه سر وقت نماز نخوانده باشد. در يكي از مسافرت‌هاي حج عمره كه خدمت ايشان بوديم، بليط هواپيما براي جده فراهم نشد. بليط هواپيما از تهران به بيروت و از بيروت به جده تهيه کردیم. در فرودگاه بيروت چند ساعت ما را نگاه داشتند و نزديك‌هاي مغرب بود كه هواپيما براي پرواز به جده آماده شد. حضرت آيت‌الله دستغيب خيلي سعي مي‌كرد اگر ميسر باشد هواپيما تاخير كند تا نماز خود را اول وقت ادا کند؛ ولي ميسر نشد. وارد هواپيما شديم. ايشان خيلي ناراحت بود كه نماز نخوانده است. چند مرتبه خواست پياده شود؛ اما گفتند: «الان حركت مي‌كنيم.» بالاخره تاخير هواپيما به حدی بود كه احتمال داشت وقتي به جده برسيم وقت نماز گذشته باشد و نماز قضا گردد. شهید دستغيب با حالت پريشان و ناراحت گفت: «پياده شويم هر چند هواپيما برود و ما جا بمانيم.» اما درب هواپيما بسته بود. ايشان با حالت توجه مخصوص و سكوت چند دقيقه‌اي سراپا ايستاده بود. هواپيما براي حركت روشن شد. به مجرد روشن شدن هواپيما شعله‌هاي آتش از موتور آن نمايان گرديد. با عجله هواپيما را خاموش كردند و درب آن را باز كردند و از مسافرين خواستند كه هرچه زودتر پياده شوند. آيت‌الله دستغيب با خوشحالي زائدالوصفي به همراه جمعیت پياده شد و مرتب مي‌فرمود: «نماز، نماز.» كاركنان هواپيما مي‌گفتند : حداقل ۴ساعت تاخير داريم تا هواپيما آماده حركت شود. به مجرد رسيدن به سالن فرودگاه ايشان به نماز ايستاد. نماز مغرب و عشاء را با توجه و شكرگزاري خاص ادا کرد. سلام نماز را كه گفت، مامورين فرودگاه گفتند: سوار شويد، نقص هواپيما برطرف شده و مي‌خواهيم حركت كنيم!»
به نقل از حاج‌محمد سودبخش